maandag 14 mei 2012

Once upon a time in the South, Dirk Celis

Once upon a time in the South


De vzw Alliance- een coalitie van Schoon Volk-

wil wat graag het Zuiderpershuis inpikken en

er op het trendy Zuid een wijk voor

beeldende kunsten installeren.

Als dat geen origineel en innovatief concept is

Want wat ontbreekt er echt op dat Zuid: vitrines en ruimtes

voor beeldende kunsten. Er is daar een substantieel tekort.

Dit integenstelling tot- laten we zeggen - Antwerpen-Noord

waar het krioelt van dergelijke initiatieven. Daarom moet er

om de culturele diversiteit en verspreiding te corrigeren

dringend een bruisende wijk voor

beeldende kunsten uit de hippe grond gestampt worden.

Liever gisteren dan morgen.

Wat een Stad als Antwerpen met zijn meer dan

170 nationaliteiten vooral van doen heeft in dat

Zuiderpershuis is een intercultureel centrum waar de Wereld

die in Antwerpen huist op een interdisciplinaire wijze

-dus niet alleen beeldende kunst en niet alleen

door professionals voor een bepaalde elite-zijn socio-culturele

werking kan ontplooien.

Het riekt hier in deze alliante constructie erg naar het bestaande

ons-kent-ons systeem- the brilliant boys and girls

in the band- en zoekt allerminst participatie

in een intercultureel project waar vooral een urban

scène van jongeren en het bestaande interculturele

middenveld onderdak vinden. De Grote K dient eens te meer

bediend te worden.

Bovendien kan het geen toeval zijn dat de bezieler

van het 0090 Festival Mesut Arslan lid is van de hogergenoemde

Alliance en lid van de beoordelingscommissie voor de kunstencentra.

Een werkelijk hoogst toevallige samenloop van minder

fraaie omstandigheden. De graaicultuur tiert niet alleen

in de financiële middens, ook onder cultuurmensen is het

meer regel dan uitzondering. Inpikken die handel dus.

Waar is de visie? Waar is de strategische ontwikkeling?

Waar is de noodzaak? Even wachten en de aap springt

uit de vreemde mouw. Kom dat zien.

een fijne dag!


Dirk Celis

De Plannenman